بر اساس گزارشی از یک مطالعه جدید، جهان و هر آنچه در آن وجود دارد با پایان یافتن طول عمر زمین یعنی کمتر از 3.7 میلیارد سال دیگر از بین خواهد رفت اما هنوز معلوم نیست چنین رویدادی چه زمانی رخ خواهد داد.
بر اساس فرضیه‌ای جهان در حدود 13.7 میلیارد سال پیش در پی پدیده انفجار بزرگ به وجود آمده و از آن پس با سرعتی فزاینده رو به گسترش گذاشته است. همچنین بر اساس مدل‌های استاندارد کیهان شناسی، ممکن‌ترین سرنوشت برای جهان هستی این است که تا ابد گسترش پیدا کند.
اما تیمی از فیزیکدانان دانشگاه کالیفرنیا برکلی اعلام کردند محاسبات آنها نشان می‌دهد جهان روزی به پایان عمرش خواهد رسید. به گفته آنها در نظریه کیهان شناسی تورم کیهانی، مشکل محاسباتی وجود دارد.
تورم کیهانی مدل کوانتومی کیهانی است که در آن حباب‌های متورم شونده‌ای به وجود می‌آیند، برخی از این حباب‌ها متورم‌تر شده و برای همیشه به این بزرگ‌تر شدن ادامه می‌دهند و بقیه آنها متلاشی شده و ناپدید می‌شوند.
در واقع این حباب‌ها که هر یک جهانی را به وجود می‌آورند، مانند حباب‌های آب جوشان به سرعت به وجود آمده و متلاشی می‌شوند. محققان در بحث خود بر سر جهان متورم شونده ابدی معتقدند در چنین جهانی هر رویداد ممکنی تنها یک بار رخ نداده و در دفعات نامحدودی رخ دهد. چنین رفتاری پیش بینی وقوع هر یک از پدیده‌ها از قبیل احتمال وجود جهانی مانند جهان انسان‌ها را غیرممکن خواهد کرد.
به گفته آنها در صورتی که تعداد بی نهایتی از ناظران در سرتاسر جهان در مسابقه بخت آزمایی برنده شوند بر چه اساسی می‌توان ادعا کرد احتمال برنده شدن در بخت آزمایی وجود ندارد؟
"رافائل بوسو" از دانشگاه کالیفرنیا به همراه تیمش تلاش کرد تعداد حباب‌هایی را که در زمانی تعیین شده به وجود آمده را به همراه تعداد ناظرانی که در هر یک از این حباب‌ها وجود دارند تعیین کند اما مشکل محاسباتی اعلام شده، محاسبه این مقدار را غیر ممکن ساخت.
به گزارش خبرگزاری مهر، به گفته بوسو تنها راه جلوگیری از به وجود آمدن این معما ایجاد نقطه توقفی است که می‌تواند در معنی دار کردن این رویداد پیچیده کمک کند. با معرفی کردن این نقطه توقف که برای جهان همان نقطه پایان است، محققان احتمال پایان یافتن عمر جهان را طی 3.7 میلیارد سال دیگر 50 درصد اعلام کردند.
از سویی دیگر محققان دانشگاه ملی استرالیا معتقدند بوسو و تیمش با استدلال‌های آماری به سادگی فاجعه‌ای خلق کرده‌اند. به گفته آنها بوسو در مطالعاتش مشکلات ساده محاسباتی را بسیار جدی گرفته است و به دلیل ناتوانی در حل آنها به این نتیجه رسیده که جهان باید به پایان برسد.
